Jakie tynki maszynowe zastosować. Tynki gipsowe i cementowo wapienne – wady i zalety.

Jakie tynki maszynowe zastosować. Tynki gipsowe i cementowo wapienne – wady i zalety.

W przypadku tynków maszynowych cementowo-wapiennych (tzw. tradycyjnych) nakłada się dwie warstwy materiału. Pierwszego dnia należy zagruntować ściany specjalnymi preparatami zmniejszającymi chłonność podłoża. Po wyschnięciu gruntu wykonuje się tzw. obrzutkę czyli warstwę sczepną z wykorzystaniem zaprawy o podwyższonej zawartości cementu. Prawidłowo wykonana obrzutka powinna wysychać od 24 do 48 godzin, w zależności od warunków panujących na budowie oraz chłonności materiału konstrukcyjnego ścian. W następnej kolejności nakłada się właściwą warstwę tynku, wyrównując płaszczyzny i profilując wstępnie kąty. Kolejnego dnia, gdy tynk zacznie wstępnie wiązać, wyrównuje się go aż do uzyskania parametrów mierzalnych zgodnych z oczekiwaniem inwestora oraz uzyskując właściwą płaszczyznę do zacierania. Po wstępnym wyschnięciu, w zależności od warunków atmosferycznych oraz warunków panujących wewnątrz tynkowanych pomieszczeń, czyli po upływie kolejnego jednego do dwóch dni, tynk zaciera się aż do uzyskania jednolitej faktury.

Po wykonaniu tynków cementowo-wapiennych nie należy wietrzyć pomieszczeń ani nakładać na nie innych warstw, chociażby gładzi przez co najmniej 30 dni w celu ich poprawnego wyschnięcia i stwardnienia. W warunkach letnich, tynki cementowo-wapienne w trakcie dojrzewania (wysychania oraz karbonizacji (procesu powodującego przejście wodorotlenku wapnia w węglan wapnia, podczas którego odczyn alkaliczny powierzchni tynku przechodzi w obojętny)) powinny dodatkowo nawilżane w celu przeciwdziałania nadmiernym skurczom i pękaniu.

Zgodnie z technologią szpachlowanie i malowanie tynku cementowo-wapiennego można rozpocząć dopiero, gdy tynk wyschnie i straci odczyn alkaliczny, co może zająć nawet 6 miesięcy.

Tynki maszynowe gipsowe, które są znacznie gładsze od cementowo-wapiennych. Wykonuje się jednowarstwowo, układając masę bezpośrednio na materiale konstrukcyjnym, po uprzednim zagruntowaniu powierzchni. W przypadku prawidłowo ułożonych gipsowych tynków maszynowych, dopuszcza się nawet nie wykańczanie ich powierzchni poprzez nakładanie dodatkowej warstwy gładzi gipsowej lub polimerowej. Wykonanie tynków gipsowych od pierwszego do ostatniego etapu prac, trwa od dwóch do czterech godzin, czyli nieporównywalnie krócej niż tynków cementowo-wapiennych. Po wyschnięciu i utwardzeniu, co zajmuje około tygodnia, można przystępować do dalszych prac wykończeniowych.

Ze uwagi na wyraźnie zarysowane, opisane powyżej różnice technologiczne wpływające na czas i warunki wykonywania tynków cementowo-wapiennych oraz gipsowych, jak również z uwagi na systematyczne rozpowszechnianie wiedzy na temat cech charakteryzujących tynki gipsowe, w Polsce podobnie jak w całej Europie Zachodniej, tynki gipsowe zdominowały rynek deweloperski.

W budynkach wielomieszkaniowych tynki cementowo-wapienne wykonuje się obecnie praktycznie już wyłącznie w pomieszczeniach narażonych na przemarzanie (garaże podziemne, klatki schodowe) oraz w pomieszczeniach, w których utrzymująca się wilgotność względna przekraczać będzie stale 70% (np. pralnie).

Gips, który charakteryzuje się krótszym okresem wysychania, szybciej chłonie wilgoć, ale też dwa razy szybciej oddaje ją do otoczenia. To właśnie dzięki tej właściwości tynk gipsowy pozwala utrzymać wilgotność powietrza  na neutralnym, najbardziej korzystnym dla człowieka poziomie.